Νύχτα, να βρέχει ο θεός με το θεό
άγνωστοι δρόμοι, παγωνιά, κι εμείς εδώ
πριν το φιλί, ν’ ανατριχιάζει το κορμί
ότι κι αν πεις, θα’ ναι πιο κάτω απ’ τη στιγμή.

Μην ψάχνεις λὀγια να μου πεις όσα δε λέγονται
και μη φωνάζεις συναισθήματα που φαίνονται
σε τέτοιες ώρες δεν υπάρχει λάθος κίνηση
νιώσε του πρώτου του φίλιου μας τη συγκίνηση.

Μην ψάχνεις τρόπους να μου δείξεις τι αισθάνεσαι
θέλω μονάχα μες στα ματιά μου να χάνεσαι
άσε να πάρουνε μορφή τα αυτονόητα
ν’ αγαπηθούμε φανερά κι αμετανόητα.

Τι να ζητάμε αγκαλιά στα σκοτεινά
μέσα στη μπόρα και ψυχή να μην περνά
κάτι συμβαίνει δυνατό, εδώ με μας
έρωτας είναι, νιώσε τον και μη μιλάς.