Κοίτα δεν ήσουν μάλλον για αγάπη,
δεν έγινε και κάτι, τα λέμε ίσως κάποια άλλη φορά.
Κοίτα δεν ήμουν κι εγώ για σένα, τα χέρια τα μπλεγμένα
τα λύνει σε μια βόλτα η καρδιά.

Τα λέμε, ξέρω πως πονάει
μα έτσι είναι φως μου αυτά
μαζί μας ήθελε η ζωή, όχι παντοτινά,
όχι καρδιά μου στα μεγάλα,
σε κάτι πράγματα μικρά μόνο σ' αυτά.

Πες πως ήταν μια εκδρομή, στον ήλιο με τ' αμάξι
σου λέω εγώ είμαι εντάξει, που το 'ζησα μου αρκεί.
Πες πως είναι απ' τις στιγμές σου,
τις πιο όμορφες στιγμές σου η πιο αληθινή.

Κοίτα δεν είχε ποτέ το θάρρος, του έρωτα το βάρος
για μας, να το σηκώσει η καρδιά.
Κοίτα δεν ήταν παρά μόνο ένα φιλί στον δρόμο
καφές, μετά το βράδυ σινεμά.

Ήταν μονάχα ένα φλας,
μα έτσι είναι φως μου αυτά
μαζί μας ήθελε η ζωή, όχι παντοτινά,
όχι καρδιά μου στα μεγάλα,
σε κάτι πράγματα μικρά μόνο σ' αυτά.

Πες πως ήταν μια εκδρομή, στον ήλιο με τ' αμάξι
σου λέω εγώ είμαι εντάξει, που το 'ζησα μου αρκεί.
Πες πως είναι απ' τις στιγμές σου,
τις πιο όμορφες στιγμές σου η πιο αληθινή.

Πες ότι ήταν απλώς δυο γέλια που γίναν δάκρυ
έτσι ξυστά απ' το φως, κάτι σχεδόν σαν αγάπη.
Πες πως είναι απ' τις στιγμές σου,
τις πιο όμορφες στιγμές σου η πιο αληθινή.