Κατεβαίνω στο κέντρο της πόλης, εξερευνώ ένα παλιό μυστικό,
υπάρχουν μέρη που χορεύουνε όλοι, μα εγώ σφυρίζω το δικό μου σκοπό
Και ξέρω αυτό που ψάχνω ποτέ μου δε θα το βρω
Κατεβαίνω με ανοιγμένο το γκάζι, σε μια στροφή περιπολούνε σκυλιά
Ψάχνουνε κάποιον που σε μένα να μοιάζει, μα να’ χει λίγα στην καρδιά κυβικά
Γιατί αν μου κόψουν κλήση η γειτονιά τους θα μυρίσει φωτιά, το έχουνε μάθει πια..
Κατεβαίνω γιατί βγήκε φιρμάνι, θέλουνε λέει να μας στριμώξουν ξανά
Κατηφορίζουν την πλαγιά πολιτσμάνοι, μα έχουμε σπείρει λάδια και καρφιά
Και τα ποτήρια μας τσουγκράμε, στην υγειά μας και οι μπάτσοι μακριά..
Και μπαίνουμε δυνατά..
Παίρνω τον έλεγχο, βαδίζω στο σκοτάδι,
κι έχω συνένοχο ένα δικό σου χάδι
Κι είν’ όλα όμορφα εδώ
Παίρνω τον έλεγχο, βάζω τον πρώτο δίσκο,
στις χαρακιές κυλώ, το νόημα το βρίσκω,
κι όταν γελάω το εννοώ
Ναι τώρα δεν είμαι εδώ, ναι τώρα δεν υποφέρω,
έχω το δαίμονα μου πιασμένο απ’ το καπέλο
κι είναι ένα λάφυρο σωστό