Με πλήγωσες τόσες πολλές φορές κι ας σ'αγαπούσα
τα λάθη τα δικά σου κάθε μέρα προσπερνούσα
για χάρη σου σπατάλησα τα πιο καλά μου χρόνια
νόμιζα πως όλα στη ζωή κρατούν αιώνια.
Oι μέρες μου κοντά σου ήταν όλες μετρημένες
το πάλευα για να τις κάνω να'ναι ευτυχισμένες
εσένα όμως το μυαλό σου ήτανε χαμένο
σε άλλον το'χες δώσει κι εγώ πάλι ν'αργοπεθαίνω.

Έμαθα μόνος τ αστέρια να κοιτώ
ευχές να κάνω όταν πέφτουν να σε δω
απ'τη ψυχή μου το κάθε μυστικό
να το κρατώ κρυφό σα φυλαχτό.
Έμαθα μόνος τα βράδια να μετρώ
η έλλειψή σου απέραντο κενό
έξω να βρέχει κι εγώ να σε ζητώ
και να μαζεύω χαμένα σ'αγαπώ.

Λέξεις ανεξίτηλα γραμμένες στη ψυχή μου
που να εξηγήσω ποιος ν ακούσει τη σιωπή μου
τα λάθη μου ακριβά ήρθε η ώρα να πληρώσω
φοβάμαι τώρα πια μη πληγωθώ και μη πληγώσω.

Έμαθα μόνος τ αστέρια να κοιτώ
ευχές να κάνω όταν πέφτουν να σε δω
απ'τη ψυχή μου το κάθε μυστικό
να το κρατώ κρυφό σα φυλαχτό.
Έμαθα μόνος τα βράδια να μετρώ
η έλλειψή σου απέραντο κενό
έξω να βρέχει κι εγώ να σε ζητώ
και να μαζεύω χαμένα σ'αγαπώ.

Έμαθα μόνος τ αστέρια να κοιτώ
ευχές να κάνω όταν πέφτουν να σε δω
απ'τη ψυχή μου το κάθε μυστικό
να το κρατώ κρυφό σα φυλαχτό.
Μ' άφησες μόνο τα βράδια να μετρώ
η έλλειψή σου απέραντο κενό
έξω να βρέχει κι εγώ να σε ζητώ
και να μαζεύω χαμένα σ'αγαπώ.