Στο κάδρο που στολίζει
Το λιτό τούτο μνήμα
Το πορτρέτο ενός άνδρα γελαστού αν δεις
Στο κέφι επάνω του γλεντιού, μην εκπλαγείς.
Είναι ο Τριαντάφυλλος Φέρρης, ψυχή της παρέας
Ετών πενήντα εννιά.

Στο μεγάλο ποτήρι που βαστά στο ’να του χέρι
Η μπίρα ξεχειλίζει, ενώ στο άλλο
Ανάμεσα στα δυο του δάχτυλα πια μόνιμα κρατά
Την αγάπη του όλη, το τσιγάρο.
Απ’ τη φωτογραφία του εμάς κοιτάζει
Με το ακαταμάχητο χαμόγελό του.

Ήθελε πάντα να θυμάται της ζωής τη φωτεινή πλευρά.