Θα αντέξουμε τις στιγμές
με τη πέννα να κυματίζει στον άσπρο πίνακα;
Θα αντέξουμε τον κύριο με τα φρύδια
που σμίγουν στον άδειο τοίχο;
Τη γυναίκα με τα μικρά μάτια
και τη πλάτη στραμμένη στο φως;
Θα αντέξουμε τα βήματα
που δεν έρχονται να φέρουν ελπίδα;
Τις ώρες που φεύγουν κι έρχονται χωρίς τελειωμό,
τις μαύρες λέξεις, τους αριθμούς, το μαύρο πουκάμισο,
τις σημαίες στο προαύλιο σαν κυματίζουν;