-Τα κάστρα τρέχουν ή εμείς; –
Περνάμε δίπλα τους
με τις πολλαπλές ταχύτητες της μνήμης
μιας περασμένης εποχής
γραφιάδες και γραμματικοί
βυθισμένοι στα μυστήρια
άγνωστων κωδίκων

άσε τα μυστικά να ταξιδεύουν μέσα σου
με τη σοφία τους να μετακινούν τα εμπόδια
τις ετοιμόρροπες ιδέες
τα ολισθηρά σκαλοπάτια
οδηγούν εκεί που οι δονήσεις του χρόνου
θολώνουν σιωπή και ξεφλουδίζουν λόγια
σποραδικές κοσμικές υπομνήσεις

το φίδι ελίσσεται στη ράβδο του ερημίτη
φτερουγίσματα πουλιών
αμφίσημα μαντάτα

με τη βιασύνη του ανέμου περιφερόμαστε
άπληστοι ταξιδιώτες του βλέμματος
αντί ταπεινοί περιπατητές της ζωής μας

ο κόσμος πάλι αλλάζει
η απόγνωση επαγγέλλεται μελλοντικές πολιορκίες
παραλογισμός, η ηδονή των απελπισμένων τιμωρών
ορκίζεται στους αμετάκλητους εμπρησμούς
της αλήθειας μας

παλαιός τους ένοικος κι εγώ
κάθε που γυρίζει ο καιρός
πάντα εκεί
από διαφορετικούς δρόμους
απρόβλεπτες διαδρομές
επιστρέφω.