Τους μαύρους κύκλους των ματιών θρέφουν τα δάκρυά μου,
απ΄ τη στιγμή που άνοιξαν και δεν ήσουν κοντά μου.
Και κάθε βράδυ σε γεννώ, τα μάτια μου σαν κλείσω,
και τα σφαλίζω ερμητικά να σε γλυκοκρατήσω.

Κι αν ο καιρός κυλάει βαριά κι αν η ζωή μακραίνει,
στους κύκλους μέσα των ματιών το χρώμα σου βαθαίνει.
Και αν στο χρόνο αφέθηκα και πια δεν περιμένω,
στους μαύρους κύκλους των ματιών σε έχω καλά κρυμμένο.

Τα μάτια μου δροσέρεψαν από τα δάκρυά μου,
μα οι κύκλοι τους σε μαρτυρούν σ΄ όλα τα πρωινά μου.
Τη μυρωδιά σου ξέχασα, τον ήχο της φωνής σου
και μόνο η γεύση έμεινε της αποχώρησής σου.

Κι αν ο καιρός κυλάει βαριά κι αν η ζωή μακραίνει,
στους κύκλους μέσα των ματιών το χρώμα σου βαθαίνει.
Και αν στο χρόνο αφέθηκα και πια δεν περιμένω,
στους μαύρους κύκλους των ματιών σε έχω καλά κρυμμένο.