Κι αν είμαι στο μεταίχμιο του χρόνου μια τελεία,
επέλεξα ανώνυμα να γράψω ιστορία,
κι αν είμαι στο αρχιπέλαγος ο ήλιος που ανατέλλει,
επέλεξα ανώνυμα να σου κρατάω το χέρι.

Εσύ μου είπες έλα δω, νερό κι αλάτι όλα,
μεταίχμιο είναι η ζωή, και που να είσαι τώρα;
Εσύ μου είπες έλα εδώ, βασίλισσα μικρή μου,
τα σύννεφα της μοναξιάς, σκανδάλη στη ψυχή μου.

Ρεφραίν:
Εσύ μου είπες έλα δω, στην άτρακτο έχει σκόνη,
απάτη μου ανισόρροπη, γιατί να είσαι μόνη,
η λάμψη και τα φώτα τους, μια πλάνη που σκοτώνει,
το σύστημα όλα τα λεφτά, σύστημα που πληγώνει.

Θα βάλω στο μεταίχμιο του ονείρου μια τελεία,
κι εσύ του Μέγα Αλέξανδρου, πάρε την πανοπλία,
οι μάγισσες που πολεμάς, της νύχτας ειρωνεία,
τη μια σου φέρονται καλά, την άλλη σαν Μηδεία.

Εσύ μου είπες έλα δω, νερό κι αλάτι όλα,
μεταίχμιο είναι η ζωή, και που να είσαι τώρα;
Εσύ μου είπες έλα εδώ, βασίλισσα μικρή μου,
τα σύννεφα της μοναξιάς, σκανδάλη στη ψυχή μου.

Ρεφραίν:
Εσύ μου είπες έλα δω, στην άτρακτο έχει σκόνη,
απάτη μου ανισόρροπη, γιατί να είσαι μόνη,
η λάμψη και τα φώτα τους, μια πλάνη που σκοτώνει,
το σύστημα όλα τα λεφτά, σύστημα που πληγώνει.