Άσε με, δεν θέλω να φοβάμαι
μόνοι μας σε σπιτικά κελιά
θέλουν να βρουν το μυστικό μας.

Άρρωστη είναι τώρα η ζωή μας
άσωτη παραμένει η ψυχή μας
θέλω να πάψω να φοβάμαι.

Γέρασε η χαμένη δύναμή μας
νόσησε το χωριό σ'όλες τις H.Π.Α.
Ήμουν καλό ρομπότ σήμερα?

Άνοση είναι τώρα η φυλή μας
άτρωτη παραμένει η αντοχή μας
θέλω να πάψω να φοβάμαι.

Μέσα στης πόλης τη παράνοια γυρνάω
μάτια κοιτάω και μίσος συναντάω.
Όμως δε σκάω, σκέτο το σπάω
ξεσπάω, γελάω, βαστάω όσο γερνάω.

Κάνε μου πάσα, είμαι εδώ, τόσα πολλά έχω να πω
τόσο απλά, πολύ μπλα μπλα, σκορπάτε μόνο πανικό.
Απ'το παράθυρο κοιτώ, το σώμα μου είναι θνητό
και με το πνεύμα πετάω κι αφήνω πίσω βουητό.

Μισητό το χαρτί, τι να το κάνω το μετρητό
ένα γιατί, ένα γιατί μου τριβελίζει το μυαλό
μια φωνή, μια οσμή το κάνει κατανοητό
ζούμε μες σε φυλακές κάτω απ΄τον Υμηττό.

Σπάσε τα κάγκελα bro, αμφισβητώ το Θεό.
Γαργαλητό στο λαιμό, χάνομαι μες στο καπνό.
Θέλω να βγω απ'αυτό, θέλω να δω ουρανό.
Θέλω τη Γη να πατήσω, θέλω να νιώσω ότι ζω.