ΕΠΑΦΗ


Όταν σβήνουνε τα φώτα, σε θυμάμαι ξανά
όλ’ αρχίζουν όπως πρώτα, στου μυαλού τα στενά
και σε βλέπουνε τα μάτια, της ψυχής ο ρυθμός
χίλιοι δρόμοι σκοτάδια, μα εσύ ένα φως!
Και σου γράφω τραγούδια μέσ’ σε λίγες γραμμές
Σαν να είσαι κοντά μου, σου μιλάω που λες!
Και σ’ αγγίζουν τα χέρια και ας είσαι αλλού
Έχ’ η νύχτα αστέρια και φωτίζει το νου!!!


ΕΠΩΔΟΣ

…και σε φέρνει η νύχτα
στην δική μου αγκαλιά…
Και αρκεί μια συγγνώμη
να γελάσεις ξανά…
Η ζωή είναι μέρα
και εικόνες πολλές
μια απλή καλημέρα
μέσ’ στις γκρίζες στιγμές!...


Όταν πέφτει η νύχτα και φοβάται η καρδιά
σε φιλώ, «καληνύχτα!», και σε παίρνω αγκαλιά…
Και αλλάζουμε λέξεις στις οθόνες του νου
Θέλω να με πιστέψεις, είσαι πάντα παντού!
Και σου γράφω τραγούδια μέσ’ σε λίγες γραμμές
Σαν να είσαι κοντά μου, σου μιλάω που λες!
Και σ’ αγγίζουν τα χέρια και ας είσαι αλλού
Έχ’ η νύχτα αστέρια και φωτίζει το νου!!!