Μάτια με ορίζοντα στο μαβί χρώμα.
Μέρες αλόγιστου ταξιδιού
ροδοπέταλα ζουμπουλιών μοιάζουν βελούδινα.
Από τα καμπαναριά των έρημων ξωκλησιών
τραγούδι για το αυτί των εραστών.
Η ησυχία του ψηλού βουνού χάρισμα
και οι λόφοι που κάνουν τις κορφές μεγάλες.
Το μπλε που ασημίζει
της μοναξιάς λίγη χλωμάδα
στο σπίτι το μαξιλάρι της καρέκλας
το βάρος των ποδιών στη ζυγαριά.
Ο κεραυνός έσκισε το τζάμι στα δύο
λάμψη σαν εισιτήριο κουρασμένο
η ντροπή λαλήθηκε στα μάγουλα.
Το γνωστικότατο να μοιράζεις
υπεροψία ομίχλης
χέρια αχόρταγα σε στήθη πρόθυμα
ψέματα σε βιβλία που λείπουν σελίδες.
Κινήσεις που χορεύουν αγάπη
αρχάρια στην πίστα των φοβισμένων παπουτσιών.
Κάτι από μένα για σένα.