-Δεν έχω τώρα πια επιλογές
στον θάνατο που μου προσφέρει
στην αγκαλιά μου ήταν μόλις χθες
σήμερα λέει δεν με ξέρει
-Δεν ξέρω αν σ’ αγαπάει, μα σε πονάει
και δεν αντέχεις που δεν είναι εδώ
στον νου σου τίποτα άλλο δεν χωράει
την έχεις σαν πυξίδα στο μυαλό

Ερωτευμένος ναυαγός μες στο νησί της
και μετανάστης μέσα στην δική της γη
ένας τρελός κλεισμένος μες την φυλακή της
ξέρει την έξοδο μα δεν θέλει να βγει

-Κάθε μου σκέψη να την βασανίζει
κι απ’ την καρδιά μου δεν θέλει να βγει
μένει εκεί για να την ραγίζει
και σε κομμάτια θέλει να την δει
-Δεν ξέρω αν σ’ αγαπάει, μα δεν το βλέπω
βλέπω μονάχα εσένα να πονάς
δύσκολες μέρες έρχονται προβλέπω
γι’ αυτό σιγά-σιγά να την ξεχνάς