Σαν την άμμο της ερήμου
ο αέρας σε σκορπάει,
σ’ αγκαλιάζει, σε τυλίγει
κι όλο πιο μακριά σε πάει.

Πού να βρω φωνή για να σού τραγουδήσω
του γυρισμού το ψέμα
που κρύφτηκε στο βλέμμα,
στο χάδι σου, στα χείλη, στο φιλί σου;

Το τραγούδι μου αν ακούσεις,
γύρνα, κοίτα το φεγγάρι,
όσα χάθηκαν φωτίζει
κι όσα θα γυρίσουν πάλι.

Τον χορό του γυρισμού σου
στη φωτιά θα τον χορέψω
και ξυπόλητη στις φλόγες
να ξανάρθεις θα γυρέψω.

Πού να βρω φωνή για να σού τραγουδήσω
του γυρισμού το ψέμα
που κρύφτηκε στο βλέμμα,
στο χάδι σου, στα χείλη, στο φιλί σου;

Γύρνα, κοίτα το φεγγάρι,
γύρνα, κοίταξε κι εμένα,
το φεγγάρι αν λησμονήσω,
θα ξεχάσω και εσένα.