Απ` Ανατολή σε Δύση χίλια ονόματα γρικώ
κόρη, μνήμη, Αφροδίτη, μάνα, λάμπα, ξωτικό.
Μου φορτώσανε το κρίμα για να λάβουνε χρησμό,
να` μαι εγώ το φύλο θήμα.να `σαι εσύ το ισχυρό.

Αχ με το φεγγάρι περπατώ
και με τ` άστρα ώρα κουβεντιάζω
τούτο το κορμί που κουβαλώ
απ` τα κάλπικά σας δώρα αδειάζω
Στη φωτιά μου να καούν
όσοι το θυμό τιμούν
στην πληγή μου να πλυθούν
όσοι αντέχουν ν` γαπούν

Κόρη, μνήμη, Αφροδίτη, μάνα, μέγαιρα και Κίρκη
ερωμένη, παντρεμένη, άβουλη, καταραμένη.
Το φοράει, πού το πάει κοίτα την πώς το κουνάει
ξέχασέ τη, πόνεσέ τη απ` τα βράχια γκρέμισέ τη.

Ξέχασέ τη.

Ξέχασέ τη.