Ποτέ μου δεν θα το παραδεχτώ
πως είσαι εσύ ο λόγος που υπάρχω
οι δρόμοι μας παράλληλοι κι οι δυο
μα ελπίδα να ενωθούμε θέλω να ‘χω.

Κι αν μέσα μου μιλάει η λογική
παλεύει το μυαλό με την καρδιά μου,
τα πρέπει πλησιάζουνε στα μη
ανέφικτο να σε έχω εδώ κοντά μου.

Μυστικά σ’ αγαπάω, μυστικά και πονάω,
μυστικό έχω από όλους ότι θέλω να ‘ρθεις εδώ.

Μέσα μου σπάω και κανείς δεν το ξέρει
πώς να αντέξω να φερθώ λογικά.
Εύκολο είναι να το λέω στα λόγια
δύσκολο είναι να υπακούσει η καρδιά.

Τίποτα λένε μυστικό πως δεν μένει
τρέμω στην σκέψη μην το μάθεις κι εσύ.
Δεν το αντέχω όλο αυτό που συμβαίνει
μυστικά σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω πολύ.

Σε βλέπω απέναντί μου που γελάς
και θέλω τόσο να σε αγκαλιάσω,
μα αμέσως την επόμενη στιγμή
το ξέρω δεν μπορώ να πλησιάσω.

Ας ήξερα τί σκέφτεσαι εσύ
να μπω έστω για λίγο στο μυαλό σου,
μου κόβεται ξανά η αναπνοή
αφού δεν είμαι εγώ το όνειρό σου.

Μέσα μου σπάω και κανείς δεν το ξέρει
πώς να αντέξω να φερθώ λογικά.
Εύκολο είναι να το λέω στα λόγια
δύσκολο είναι να υπακούσει η καρδιά.

Τίποτα λένε μυστικό πως δεν μένει
τρέμω στην σκέψη μην το μάθεις κι εσύ.
Δεν το αντέχω όλο αυτό που συμβαίνει
μυστικά σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω πολύ.