Μελαγχολικά τα βράδια μας τα αντικανονικά
ο ήλιος όταν πέσει αυτό είναι που μ’ αρέσει
στα μάτια σου τα μελαγχολικά.

Δεν ξέρω τι φταίει που ζω μες την μέση
και όλα μου φταίνε δεν ξέρω τι λένε.
Δεν ξέρω τα φώτα γιατί με ζαλίζουν
γιατί δεν μ’ αγγίζουν τα λόγια που καίνε.

Τα μαύρα γυαλιά μου
φοράω στην καρδιά μου
και μόνο για σένα
τα βγάζω γιατί.

Μελαγχολικά τα βράδια μας τα αντικανονικά,
ο ήλιος όταν πέσει αυτό είναι που μ’ αρέσει
στα μάτια σου τα μελαγχολικά να ξενυχτάω.

Μελαγχολικά τα βράδια τα σκληρά, τα ζόρικα,
ο ήλιος όταν πέσει αυτό είναι που μ’ αρέσει
στα μάτια σου τα μελαγχολικά να ξενυχτάω.

Δεν ξέρω τι φταίει που ο ήλιος με καίει
και μόνος μου ζω στα σκοτάδια.
Τα βλέφαρα κλείνω μην τύχει και δούνε
τα μάτια μου άδεια.

Δεν ξέρω αν ξέρουν το πόσο μου λείπεις
συγνώμη αν φταίω που εδώ δεν ανήκεις.

Τα μαύρα γυαλιά μου
φοράω στην καρδιά μου
και μόνο για σένα
τα βγάζω γιατί.

Μελαγχολικά τα βράδια μας τα αντικανονικά,
ο ήλιος όταν πέσει αυτό είναι που μ’ αρέσει
στα μάτια σου τα μελαγχολικά να ξενυχτάω.

Μελαγχολικά τα βράδια τα σκληρά, τα ζόρικα,
ο ήλιος όταν πέσει αυτό είναι που μ’ αρέσει
στα μάτια σου τα μελαγχολικά να ξενυχτάω.