Το Σήμερα νοθεύει, διαγράφει και διαλέγει
Τις μνήμες που σαν ρούχα θα φορέσεις στο μυαλό
Αν θες στην επιφάνεια να ζεις, να μπεις στη λέσχη
Που έστησαν οι άριστοι και ψάχνουν για φελλό.

Ο θύτης παίρνει άφεση, προβάλλεται σαν θύμα
Δες πρώτα απ’ όλα καίγονται μονάχα τα χλωρά
Οι χάρτες μεταβάλλονται και παίρνουν άλλο σχήμα
Κι η υδρόγειος τρελάθηκε και άλλαξε φορά.

Θα βρεθούμε ξανά
Όταν οι μάσκες σαν φύλλα πέσουνε
Οι αγκαλιές ξαναγεννηθούν.

Ο εθισμός εθίστηκε κι απέκτησε συνήθεια
Ξεπλένεται το χρήμα ενώ πλένεται ο νους
Τα ψέματα ξεχάστηκαν και λένε την αλήθεια
Και έσπασε η Ηθική τους ίδιους της φραγμούς.

Το γήρας πια ξανάνιωσε, περνάει εφηβεία
Κι ο έρωτας με σύνταξη χηρείας τώρα ζει
Ο Βίος εγχειρίστηκε και έγινε η Βία
Τα χρέη χρεοκόπησαν μα ανοίγουν μαγαζί.

Θα βρεθούμε ξανά
Όταν οι μάσκες σαν φύλλα πέσουνε
Οι αγκαλιές ξαναγεννηθούν.