Μετράω από μέσα μου
κι ακούω στ’ αυτιά μου τη φωνή,
στα δάχτυλα έχω χάσει το λογαριασμό.

Πόσοι έρωτες πεσμένοι,
πόσα τ’ άστρα τ’ ουρανού,
τόσες πτώσεις, τόσα αστέρια
και ποτέ δεν πρόλαβα μια ευχή.

Βλέπω τους ανθρώπους ξένους γύρω μου
τόσοι ωκεανοί στο μαζί, στο χώρια
και στο ανάμεσα έχουνε μπλεχτεί.
Να ‘χε η αγάπη οδηγίες χρήσεως
θα ‘χαμε σωθεί.

Πώς ν' αγαπώ,
ξέχασα πώς ν' αγαπώ,
μάθε με εσύ
πως να πάω και πως να ‘ρθω.

Γύρω μου χιλιάδες διαμερίσματα,
όλα σκοτεινά,
πως κοιμούνται τόσα πλάσματα
μ’ άδεια αγκαλιά.

Μέσα απ’ της γρίλιας τα περάσματα
πως να μπει η καρδιά.

Πώς ν' αγαπώ,
ξέχασα πώς ν' αγαπώ,
μάθε με εσύ
πως να πάω και πως να ‘ρθω.

Να ‘χε η αγάπη οδηγίες χρήσεως
θα ‘χαμε σωθεί.