Σ’ ένα συρτάρι οι αναμνήσεις μας κλεισμένες
κι ότι απέμεινε απ’ τον δικό μας χωρισμό.
Σβήνουν τα όνειρα στις νύχτες τις θλιμμένες
σ’ ένα ποτήρι αλκοόλ σ’ αναζητώ.

Είναι η φυγή σου θάνατος αργός
ότι αγαπάω με σκοτώνει δυστυχώς.

Ψιλόβροχο στα μάτια μου απόψε
αμίλητη η νύχτα μου αυτή,
τη ζωή μου αν θες έλα και κόψε
αφού δεν ζούμε πια εμείς μαζί.

Μες στα ταξίδια του μυαλού σε συναντάω
η μυρωδιά απ’ τ’ άρωμα σου είναι εδώ,
μέσα στις νύχτες του χειμώνα περπατάω
παραμιλάω και θυμώνω που σ’ αγαπώ.

Η νοσταλγία μου τσακίζει το κορμί
και η καρδιά μου απόψε πάλι σε καλεί.

Ψιλόβροχο στα μάτια μου απόψε
αμίλητη η νύχτα μου αυτή,
τη ζωή μου αν θες έλα και κόψε
αφού δεν ζούμε πια εμείς μαζί.