Κυλήσανε οι ομορφιές μέσα απ’τα δάχτυλά μου
Αδειασαν και τα μάτια μου απ’τις παλιές βροχές
Μόνο ένα τώρα αδίστακτο κρατάω αγκαλιά μου
Και το γυμνό σαρκίο μου, γεμάτο ενοχές

Χάνω το φωτοστέφανο στον πανικό να ζήσω
Σε λίγο θα είμαι ακέφαλο κορμί όπως με θες
Αφέντη της Καταστροφής τι άλλο να σου αφήσω
Έκλεψες και την πίστη μου και όλο μου το χθες

Πλημμύρισαν οι γειτονιές απόγνωση θανάτου
Άλλαξαν ρότα οι άνθρωποι, τα όνειρα πηγή
Είναι σαν όλα τ’άλλα πια τα βράδυα του Σαββάτου
Και λείπει απ’το ξημέρωμα πάντα η Κυριακή

Τρόμαξε η αγιοσύνη μου μπροστά στην αμαρτία
Αγκάλιασα τη δίνη μου και φόρτωσα θυμό
Λιγόστεψε η αντοχή, κρυφτήκανε τα θεία
Και μέσα στη μετάλλαξη, ψάχνω για ουρανό

Κυλήσανε οι ομορφιές μέσα απ ́τα δάχτυλά μου
Αδειασαν και τα μάτια μου απ’τις παλιές βροχές...