Εδώ κείτονται όσοι απόμειναν πίσω,

Όσοι ξέχασαν και ξεχάστηκαν,
Όσοι σκότωσαν και σκοτώθηκαν.

Ψυχές που απογυμνώθηκαν
Στην οδύνη, μες στη μάταιη θλίψη.

Όσοι αρνήθηκαν το σώμα και το αίμα.

Οι πολύ ωραίοι, οι πολύ άγονοι,
Οι λυπημένοι, οι απαρηγόρητοι.

Τόσες ψυχές μες στην ψυχή μου.

Μες στην καρδιά μου είναι ένα κοιμητήριο.

Όσοι κοιμούνται και περιμένουν,
Κάποτε θ’ αναστηθούν σταματημένοι
Όπως ακίνητες πέτρες ή ομοιώματα δέντρων.

Όποιος αγάπησε θα’ ναι ο αγαπημένος.