Αφού είσαι το άλλο σώμα το πυκνό,
Το άλλο σπίτι το έρημο, το κλειδωμένο.

Η άλλη νύχτα, η άλλη μοναξιά.

Αφού είσαι η άλλη πέτρα στην πεδιάδα,
Η άλλη καμπή που χάνεται στη σκόνη.

Αφού είσαι το άλλο δέντρο που καίγεται.

Ο άλλος θάνατος, ο ξένος ύπνος.

Πώς να σε πάρω να σε σηκώσω,
Όπως μια πέτρα ή ένα νεκρό.

Να σε σκοτώσω, αγάπη μου, να σ’ έχω,
Να σ’ έχω ακίνητη να σε θρηνώ.