Δεν μένω εδώ
σ’ ένα κόσμο που τα όνειρα σκοτώνει,
δεν σταματώ
το φως που θέλει κάθε αυγή να ξημερώνει.

Δεν μένω εδώ
το χρόνο μέσα στη συνήθεια να μετράω,
να προσπερνώ
αυτούς που θέλουν να με βλέπουν να γελάω.

Δεν μένω εδώ
της ευτυχίας είναι αόρατος ο δρόμος,
κι αν δεν τον βρω
ξέρω τον τρόπο να τον φτιάξω πάλι μόνος.

Έλα μαζί μου, σ’ αγαπώ να με πιστεύεις
μας στη βροχή για να σε μάθω να χορεύεις.
Μπορεί στα μάτια την αλήθεια ν’ αντικρίζεις
φτιάξε το κόσμο που ζητάς και που αξίζεις.

Δεν μένω εδώ
που ‘χω στα πόδια μου χάρες ξεθωριασμένες,
ν’ απομυζώ
ότι μπορώ από ψυχές φυλακισμένες.

Δεν μένω εδώ
που όλα τα πρέπει που μου ‘μάθαν να κοιτάζω,
θα ορκιστώ
πως ότι θέλω δυνατά θα το φωνάζω.

Έλα μαζί μου, σ’ αγαπώ να με πιστεύεις
μας στη βροχή για να σε μάθω να χορεύεις.
Μπορεί στα μάτια την αλήθεια ν’ αντικρίζεις
φτιάξε το κόσμο που ζητάς και που αξίζεις.