Αδιάφορη της μόδας
σε άδειους δρόμους
Ακαλαίσθητη στο κεφάλι
η μαντίλα, μα αρκεί
Δυό τρεις παράλληλες
άγνωστες φιγούρες
στον απέναντι πεζόδρομο
Βουβός απόψε ο εσπερινός
Άηχο το καμπαναριό
Ένα γαύγισμα από μακριά
βαριεστημένο κι αυτό
Τα γατιά κρύφτηκαν
Βόλτα χωρίς προορισμό!
Δεν μυρίζει πια άρωμα καφέ
η πλατεία
Άγνωστο το στενό
Σκοτεινά δωμάτια σε σιωπηλά σπίτια
Παιδικές φωνές σώπασαν,
μόνες στον άνεμο οι κούνιες ηχούν
Και των χελιδονιών οι φωλιές
μισές χωρίς κλαδιά
Αιώνια βόλτα
Μεθυστική μονάχα
του γιασεμιού η μυρωδιά
ίσως κάτι από περσινή άνοιξη
Κι είναι αυτή η πανσέληνος
με περίεργο θλιμμένο φως να σε κοιτά
κι΄ συ να σπρώχνεις να προχωρήσεις…