Δεντρί ελιάς η νήσος μου.
Του περαστικού ή ορμή
τσεκούρι
του κατάκοβε τους κλώνους.
Το ’καμνε στάκτη ο κεραυνός.

Σε πείσμα ή ρίζα
βλάσταινε κι’ ανθούσε.
Στους καιρούς εκαλοκάρπιζε
κι’ ’ίσκιους βαθιούς
σκορπούσε.