Δεν τον φτάνει μια μέρα,

όχι!

Δεν τον αρκεί μια ολάκερη ζωή

να καταγράψει στο χαρτί

όσα θα ήθελε.

Έτσι ώρες – ώρες,

απελπισμένος,

του έρχεται να γίνει ζητιάνος.

Επαίτης του χρόνου

Απ’ όσους τους περισσεύει

και τον έχουν παραπανήσιο

Από όσους βλέπει αργόσχολους

να κάθονται ώρες ατέλειωτες τεμπέλικα

σ’ ένα παγκάκι.

Από καφενόβιους

ή άλλους,

που κατά την άποψή του,

σπαταλούν τη ζωή τους

για τόσα

και τόσα ανώφελα

να ζητιανεύει.

«Δεν μου αρκεί ο χρόνος.

ελεείστε με, παρακαλώ σας

δεκάλεπτα ή πεντάλεπτα, έστω

άνθρωποί μου».