Έβαλε ένα πουκάμισο και δυο παπούτσια ξένα
στο χέρι το μαντήλι μου, λίγο νερό για σένα.
Μοίρα στους δρόμους θα ‘μουνα και μάτωσε η φτέρνα
μα μέχρι να σε δω ξανά θ’ άδειαζε πάλι η στέρνα.

Μια μαύρη γάτα είχα δει, της ατυχιάς σημάδι
μαύρη δεν ήτανε πολύ, μα γυάλιζε το μάτι.
Μια μαύρη γάτα είχα δει Παρασκευή το βράδυ,
ήλιος δεν πρόλαβε να βγει να ξεραθεί τ’ αλάτι.

Η μαύρη γάτα έμεινε μονάχη μ’ ένα μάτι
κι ακόμη ψάχνει να με βρει στη σκόνη και στη στάχτη.
Μια μαύρη γάτα είχα δει, της ατυχιάς σημάδι,
μαύρη δεν ήτανε πολύ, μα γυάλιζε το βράδυ.

Άφησα πάνω το κλειδί, το μάνταλο στην πόρτα
κι έκλεισα μέσα την ψυχή και μιας λατέρνας νότα.
Άνοιξα το παράθυρο μα φύσαγε σαν πρώτα
κι άκουσα πως ερχότανε η κόκκινη η μπότα.

Μια μαύρη γάτα είχα δει, της ατυχιάς σημάδι
μαύρη δεν ήτανε πολύ, μα γυάλιζε το μάτι.
Μια μαύρη γάτα είχα δει Παρασκευή το βράδυ,
ήλιος δεν πρόλαβε να βγει να ξεραθεί τ’ αλάτι.

Η μαύρη γάτα έμεινε μονάχη μ’ ένα μάτι
κι ακόμη ψάχνει να με βρει στη σκόνη και στη στάχτη.
Μια μαύρη γάτα είχα δει, της ατυχιάς σημάδι
μαύρη δεν ήτανε πολύ, μα γυάλιζε το βράδυ.