Τόσα καλά έχει η εποχή μας
μα, προς το παρόν,
για τόσο λίγους.

Πόσοι χωρίς γιατρούς
και φάρμακα
τα ψιλοβολεύουν ή
να πεθάνουν κινδυνεύουν.

Άλλοι μονάχα με τις βασικές σπουδές
στις πόλεις και τις επαρχίες.

Οι νέοι με ημιαπασχόληση
ή και καθόλου.
Μεσήλικες χάνουν την δουλειά τους
κάθε μέρα.
Γέροι με συντάξεις πενιχρές
η και χωρίς.
Συγγραφείς άνευ έκδοτη
καθώς εκδοτικοί οίκοι κλείνουν
η λειτουργούνε με κυκλώματα.

Δεν είναι λίγοι οι
αναλφάβητοι στο διαδίκτυο.
Υποβαθμισμένη
η ανθρωπιστική παιδεία.

Κάποιοι ψάχνουν
στα σκουπίδια για φαΐ
ή υποσιτίζονται.

Γυναίκες
κακοποιημένες, βιασμένες.
Παιδιά σε εκμετάλλευση. 

Επιστήμονες σε ανεργία
ή με περικοπές στα
ερευνητικά προγράμματα.

Πόσα πνεύματα μικρά,
μεγάλα ή μεσαία
ξεχασμένα
που, όμως, όλα έχουν
κάτι να προσφέρουν.

Είμαστε ακόμη
μακριά από το ιδανικό…