Πέρασα και ήτανε στο σπίτι σου όλα σβηστά
τα φώτα τα τηλέφωνα είχες κλειστά,
σε γύρεψα παντού δεν ήσουν πουθενά
και μου 'πες πως κοιμόσουν από τις εννιά.

Πού τα λες αυτά,
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά.
Πού τα λες αυτά,
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα 'ναι για καλό.

Ρώτησα τους γείτονες για να μου πουν αν σ’ έχουν δει
με βλέπαν σαν να λέγαν κρίμα το παιδί,
και τώρα τα μπαλώνεις και μου τα γυρνάς
μα να το ξέρεις ότι δε με ξεγελάς.

Πού τα λες αυτά,
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά.
Πού τα λες αυτά,
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα 'ναι για καλό.