Είμαι τραγούδι, είμαι λαός,
δεν είμαι σκλάβος κανενός.

Βαριά η θλίψη με πικραίνει
με νόμους που ’φτιαξαν ληστές.
Είμαι τ’ αηδόνι που πεθαίνει
φυλακισμένο μες στο χτες.
Είμαι τραγούδι, είμαι λαός
δεν είμαι σκλάβος κανενός.

Μη με κοιτάζεις που σωπαίνω,
μέσα μου καίει μια φωτιά
σαν το τραγούδι που ’ναι γραμμένο
μέσ’ απ’ τη φτώχεια, την ξενιτειά.
Είμαι τραγούδι, είμαι λαός,
δεν είμαι σκλάβος κανενός.

Είν’ η πορεία μου δεμένη
μέσα σε δρόμους του καημού
με μια πατρίδα ξεριζωμένη
και μια γενιά ξενιτεμού.
Είμαι τραγούδι, είμαι λαός,
δεν είμαι σκλάβος κανενός.