Σκιές στο περιστύλιο
σε γνώρισα Απρίλιο
σε κοίταξα στα μάτια
το χωρισμό που γεύτηκα
εγώ τον ονειρεύτηκα σε κάτι
σκαλοπάτια.

Μας έβλεπε η Ακρόπολη
που παίζαμε Μονόπολη
ψηλά στην γκαρσονιέρα.
Μας έβλεπε ο ορίζοντας
στα νιάτα μας χαρίζοντας
την πρώτη καφετιέρα.

Φίλα με φίλα με σιωπή
ποια σιωπή... φυλάει τα μάτια μας
στην ερημιά σαν αστραπή
η αγάπη αυτή θα χαθεί
πριν έρθει το πρωί.

Αγάπη μου μονόγραμμα
Ακρόπολη ολόγραμμα
ο Μάιος αντέχει
καρδιές αναποφάσιστες
στη μοναξιά ολάνθιστες
Θεός να τις προσέχει.

Σκιές και διαβήματα
οι τοίχοι με τα ποιήματα
στου έρωτα το χρώμα.
Συντρίμμια η περηφάνια μας
γεννά για τα κοτσάνια μας
καλό καινούριο χώμα...