Πόσο αλλάζει η αλήθεια
σαν περνάει ο καιρός
στο γυαλί που’χει θολώσει
βλέπεις μόνο από εντός
Νιώθω σαν να μη σε ξέρω
κι ας περάσαμε μαζί
χρόνια γέλια και εικόνες
έχουν διαλυθεί

Πόσο πονάω που σ’αγαπάω
θα ξεχαστώ
λένε έτσι είναι η ζωή
και τις στιγμές που σε ζητάω
θα προσπερνάω
Ενα λεπτό σιωπής
μετράει τα λόγια που δε μου’χες πει
στα μάτια μη κοιτάς
ούτε στο ψέμα σου δε μ’αγαπάς

Με φοβίζουν οι απαντήσεις
που ακυρώνουν μια ζωή
πού θα βρω τις αντοχές μου
για ν’αρχίσω απ’την αρχή
Στο ταβάνι υγρασία μοιάζει η αγάπη μας
όσο και να την καλύπτω
εσύ κυλάς

Πόσο πονάω που σ’αγαπάω
θα ξεχαστώ
λένε έτσι είναι η ζωή
και τις στιγμές που σε ζητάω
θα προσπερνάω
Ενα λεπτό σιωπής
μετράει τα λόγια που δε μου’χες πει
στα μάτια μη κοιτάς
ούτε στο ψέμα σου δε μ’αγαπάς

Κι όμως δε θα σπάσω
μόνος σαν βρεθώ
δε θα ψάξω να σε βρω

Ενα λεπτό σιωπής
μετράει τα λόγια που δε μου’χες πει
στα μάτια μη κοιτάς
ούτε στο ψέμα σου δε μ’αγαπάς
Ενα λεπτό σιωπής