Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ’αγκαλιάζει

Κανένας δεν του λέει καληνύχτα
νιώθει μοναξιά μέσα στη νύχτα
δεν το ξέρει μα όλοι το κοιτάζουν
δεν το ξέρει μα όλοι το θαυμάζουν
Οταν κρύβεται συνέχεια μόνο κλαίει
κανείς δε θέλει αυτή την ώρα να το βλέπει
λίγο μετά όμως τα δάκρυα σκουπίζει
κι ένα τεράστιό του γέλιο σου χαρίζει

Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ’αγκαλιάζει

Προτιμάει να μένει μόνο
γιατί ξέρει σαν κι εσένα αυτό τον κόσμο
που ότι αγγίζει αμέσως καταστρέφει
μα εκτιμά αυτό που μακριά του έχει
Οσο κι αν σε κοιτάζω όσο κι αν σε θαυμάζω
είσαι τόσο μακριά δεν μπορώ να σε φτάσω
δεν μπορώ να σ’αγγίξω ούτε να σου μιλήσω
την απόσταση που μας χωρίζει θέλω να σβήσω

Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ’αγκαλιάζει

Θέλω τόσο πολύ να σ’αγγίξω
γι’αυτά που νιώθω να σου μιλήσω
την καρδιά μου να σου ανοίξω
στην αγκαλιά μου μέσα να σε κλείσω
Οσο κι αν σε κοιτάζω όσο κι αν σε θαυμάζω
είσαι τόσο μακριά δεν μπορώ να σε φτάσω
δεν μπορώ να σ’αγγίξω ούτε να σου μιλήσω
την απόσταση που μας χωρίζει θέλω να σβήσω