Απλώνω πανιά, γυρνάω σ’ άγνωστα μέρη
με ζόρια βαριά κι η ρότα μου η ίδια δεν ξέρει
Στραπάτσο οι ευχές κι η αγάπη μας μια ηλιαχτίδα
δεν ήρθε ως εδώ να βρει ουρανό και πατρίδα.

Τίποτα πια τίποτα κι όλα χαμένα
μείναν μονάχα τα λόγια σου τα ονειρεμένα
Έχουμε οι δυο μας χαθεί σ’ άλλον αέρα
δίχως στεριά και φιλί, δύσκολη μέρα.

Να `χα και κάτι να πω να μην πληγώνει
τώρα που στ’ όνειρο αυτό μείναμε μόνοι.
Μ’ άδεια κοχύλια, βότσαλα ηλιοκαμένα
πως να σε δουν τα μάτια μου τα ραγισμένα.

Άμα δε βρεις δρόμο ξανά να γυρίσεις
μεσ’ το κουτί μια ζωγραφιά να μ’αφήσεις.
Καράβια πανιά στην Αμοργό τσακισμένα
κι άσπρα πουλιά να λένε τραγούδια για σένα.