Μ’ ένα τραγούδι πονεμένο
στα χείλη μου τα πικραμένα
τον ερχομό σου περιμένω,
άδεια η ζωή χωρίς εσένα.

Αχ, ψυχή μου, μάτια μου, ντέρτι μου,
γύρνα, δεν μπορώ τη μοναξιά.
Την καρδιά που μου ’κλεψες, φέρ’ τη μου,
μη με βασανίζεις άλλο πια.

Μ’ ένα τραγούδι πονεμένο
που βγαίνει μέσ’ απ’ την καρδιά μου
σου ψιθυρίζω πως πεθαίνω
με τσακισμένα τα φτερά μου.

Αχ, ψυχή μου, μάτια μου, ντέρτι μου,
γύρνα, δεν μπορώ τη μοναξιά.
Την καρδιά που μου ’κλεψες, φέρ’ τη μου,
μη με βασανίζεις άλλο πια.