Δεν κουνιέται ούτε φύλλο μεγάλο ζόρι τεντωμένα τα νεύρα ’’βρέ Αναμπέλλα
δε σηκώνει η πιάτσα να ζήσουν όλοι πάρε ό,τι απομένει και μπες στο θέμα’’
λεωφόροι βιτρίνες κορμιά με εφόδια προστασία της ύλης μετεωρίτες
Βελιγράδι Κωστάντζα Σόφια κι Ομόνοια πειρατεία ονείρων με υποθήκες.’

Εδώ θα αναστενάξεις στη νέα σου πατρίδα
αγόρασε μια ελπίδα τη μνήμη να ανταλλάξεις
θα κάνεις πιρουέτες κομμένη η υπερηφάνεια
σε μπαρ και στα φανάρια στα κύματα δραπέτες.

Αδιάφορες μάζες συρμοί απάθειας ποιητές εφηβείας σε άδειο ράφι
απλωμένα τα δίχτυα της ηδυπάθειας στιλ με ύφος ανία κι οφθαλμαπάτη
τρείς και τέταρτο κόρνες Βουκουρεστίου κατεβαίνει το τζάμι τρέχουν τα σάλια
η ψηλή με τον πρόεδρο του συνεδρίου ’’να χοντραίνει το κόλπο κι ας νιώθεις χάλια’’.

Και οι ντόπιοι σαν ξένοι ’’μπορείς να αντέξεις θα τη μάθεις τη γλώσσα νερό στο μπρίκι
η δουλειά θέλει πρόζα κι αν θες ανέσεις τράβα για πεντοζάλη στον Ψηλορείτη’’.
Εδώ τρέχει η Μεσόγειος ’’γιατί δε τρέχεις αφού η χώρα σου αλλάζει στο χάρτη χρώμα
αν δεν κάνεις παιχνίδι εσύ θα φέξεις’’ένας έρωτας μείον στη Βαβυλώνα.