Να κι άλλη μια, το ίδιο όνειρο ζω
Κάνω να φύγω, να πετάξω για λίγο, τι τρέχει
και η καρδιά δεν αντέχει, πού πάω
είναι καιρός να το σκάω από `δώ,

Το `μαθα πια κι όμως τρομάζω ξανά
είν’ εφιάλτης, ο γνωστός παιδικός μου εφιάλτης
Δε θα τ’ αντέξω, θέλω να τρέξω εκεί έξω
μα ποιος με κρατάει εδώ.

Α, ένα όνειρο που με τρομάζει
Στην αγκαλιά σου θα μπω να κρυφτώ
Μη με φοβάσαι, για δες που χαράζει
Μη μου μιλάς, δώσ’ μου ένα λεπτό.

Ποτάμι ο ιδρώτας, το θερμόμετρο σπάει
τώρα κρυώνω, καίγομαι πάλι και λιώνω
Ποιες Ερινύες, ποιες ουράνιες μανίες πληρώνω
για πάντα όσο ζω.

Σαν να με δένουν αλυσίδες, θαρρείς
στα δυο μου πόδια, ξεχνάω τα λόγια, τραυλίζω
Είμαι ικέτης, ένας φρικτός γλωσσοδέτης με πνίγει
σταματάει το μυαλό.