Φοβάμαι, για τις μέρες που περνούν
για τις νύχτες που θα `ρθούν, φοβάμαι
φοβάμαι, πως δεν είμαι αυτό που θες
κι όσα ζήσαμε κλωστές που σπάνε.

Λυπάμαι, και για σένα που ρωτάς πού πάμε
λυπάμαι, μα δεν ξέρεις ν’ αγαπάς,
και στο τίποτα σκορπάς, λυπάμαι.

Τι άλλο πια ζητάς, συμβόλαιο καρδιάς
δεν έκανε κανείς
αν όμως μ’ αγαπάς, πού πάμε μη ρωτάς
μη με πονάς

Φοβάμαι, για τις μέρες που περνούν
για τις νύχτες που θα `ρθούν, φοβάμαι.

Φοβάμαι, για τις μέρες που περνούν
για τις νύχτες που θα `ρθούν, φοβάμαι
φοβάμαι, η αγάπη είναι γυαλί
που όλοι λίγο ή πολύ το σπάμε

Λυπάμαι, που δε μ’ ένιωσες ποτέ, λυπάμαι
λυπάμαι, μα δεν έχεις αντοχές
κι όλο αύριο μου λες, λυπάμαι.

Τι άλλο πια ζητάς, συμβόλαιο καρδιάς
δεν έκανε κανείς
αν όμως μ’ αγαπάς, πού πάμε μη ρωτάς
μη με πονάς

Φοβάμαι, για τις μέρες που περνούν
για τις νύχτες που θα `ρθούν, φοβάμαι