Απ’ του ωκεανού την άκρη έρχεται το τραγούδι αυτό του πειρατή
Νοήματα βαθιά δεν έχει, γιατί είν’ η θάλασσα ρηχή σ’ ένα νησί
Είχε ένα πλήρωμα τρελούς, πίνανε ούζο ολημερίς
Τραγούδι εκείνος αρχινά κι όλο το τσούρμο ακολουθεί

Λάι, λα, λο, λάι...

Και στο μεθύσι του επάνω μονολογούσε σαν σοφός ο πειρατής
Της θάλασσας οι δρόμοι δεν τελειώνουν, γιατί η γη είναι πλατιά και στρογγυλή
Κι αν αγριεύει ο ωκεανός σ’ εμάς δεν καίγεται καρφί
Ανατριχιάζει ο ουρανός σαν τραγουδάμε όλοι μαζί

Λάι, λα, λο, λάι... Solo

Τυχαία ίσως κι αν βρεθείς στα μακρινά αυτά νερά
Εχε το νου σου και θ’ ακούσεις τον πειρατή να τραγουδά
Θα `ρθω μια νύχτα να σε πάρω, θα `ρθω μια νύχτα να σε δω
Θα `ρθω μια νύχτα να σε κλέψω, μ’ ένα τραγούδι σαν κι αυτό

Λάι, λα, λο, λάι...