Εκεί που σμίγει ο ουρανός
με του πελάου την άκρη
στου δειλινού το δάκρυ
θα ψάξω να σε βρω
παραμονεύει η νύχτα
στης μνήμης το βυθό

Ποιο κύμα σε ταξίδεψε
στου κόσμου τα λημέρια;
ποια μοίρα μάγισα σημάδεψε
τα δυο σου χέρια;
ποιος στόλισε τα μάτια σου
με τ’ ουρανού τ’ αστέρια;

Μες στη σιωπή σου ναυαγός
στη θλίψη των ματιών σου
τη γεύση των φιλιών σου
σαν φυλαχτό κρατώ
μη με πλανέψει η νύχτα
σ’ αυτό τον πηγαιμό

Ποιος σφράγισε τα χείλη σου;
ποιο σύνθημα τ’ ανοίγει;
ήπια τον πόθο σου και μέθυσα
τώρα με πνίγει
του γλάρου το φτερούγισμα
ποιο μυστικό μου κρύβει;