Στο νησί μου όπου κι αν πάω εγώ καταλήγω
Στα νερά του γεννιέμαι ξανά απ’ την αρχή
Μακριά από τον τόπο μου ποτέ δε θα φύγω
σ’ έχω πάντα γλυκό μου νησί στην ψυχή

Σκόπελο μου νησί μαγικό δε σ’ αλλάζω
μέσα από την δική μου καρδιά δε σε βγάζω
Σκόπελο μου κομμάτι γλυκό στη χαρά μου
Σκόπελο μου για πάντα θα ζεις στην καρδιά μου

Στον Αγνώντα για μπανάκι όλοι μαζί μεσημέρι
και τ’ απόγευμα μια βόλτα στου χωριού τα στενά
το βραδάκι στο λιμάνι το παλιό χέρι χέρι
και η νύχτα με παρέα και ουζάκι θα περνά

Σκόπελο μου...