Είπαν ότι θα `ρθουν Αυγουστιάτικα φεγγάρια
Μα τα όνειρα σταμάτησαν στα πράσινα φανάρια
Όρκοι με συνθήματα που ξέφτισε ο ασβέστης
Αντιστράφηκαν οι όροι, βγάζει γλώσσα ο καθρέφτης

Είπαν ότι έρχονται ηλιόλουστες ημέρες
Μα λυθήκανε τα μάγια τους και μείναν οι πρεμιέρες
Είπαν ότι οι φίλοι μας θα βγουν απ’ το ψυγείο
μα η παρέα εξατμίστηκε απ’ το ληξιαρχείο

Δώσε μου άσυλο, φόρα με στο άρωμά σου
Δώσε μου άσυλο, κάτω απ’ το μακό
Δώσε μου άσυλο, κρύψε με στα κύτταρά σου
Δώσε μου άσυλο κι όταν πεις θα βγω

Είπαν ότι σίγουρα θα `ρθουν Αλκυονίδες
Μα ξεφούσκωσαν οι πόθοι με τους πρώτους Λεωνίδες
Τίποτα στο τίποτα αν τίποτα δε θέλω
Στην ομίχλη, τη σαπίλα, τη μαγκιά και το μπορνντέλο

Είπαν ότι σύντομα θα βγούμε απ’ τη φορμόλη
Μα παγώσανε τα πέλαγα και κάηκαν οι πόλοι
Φόρτωσαν οι ορίζοντες ατσάλι με αναρτήσεις
και χαράζουν έα σύνορα του τρόμου οι επενδύσεις

Δώσε μου άσυλο, φόρα με στο άρωμά σου
Δώσε μου άσυλο, κάτω απ’ το μακό
Δώσε μου άσυλο, κρύψε με στα κύτταρά σου
Δώσε μου άσυλο κι όταν πεις θα βγω

Είπαν ότι ο έρωτας θα δέσει στο λιμάνι
Μα ξεφόρτωσαν κοντέινερς με σκλάβες στο παζάρι
Άρχισε η παρέλαση στη μνήμη του κανένα
Γιατί ο άγνωστος στρατιώτης λιποτάχτησε στα ξένα

Είπαν πως θ’ ακούσουμε ξανά τους καταρράχτες
Μα φοβήθηκαν πως τα νερά θα σπάσουνε τους φράχτες
Ντύθηκε η φύση με το μέσα προς τα έξω
Εκτροχιάστηκαν τα ύψη, φύγε πίσω σου να τρέξω

Δώσε μου άσυλο, φόρα με στο άρωμά σου
Δώσε μου άσυλο, κάτω απ’ το μακό
Δώσε μου άσυλο, κρύψε με στα κύτταρά σου
Δώσε μου άσυλο κι όταν πεις θα βγω

Είπαν τι δεν είπαν και μικραίνω και μακραίνω
Μόνο μες στην αγκαλιά σου ανασαίνω κι ομορφαίνω
Είπαν τι δεν είπαν και μικραίνω και μακραίνω
Μόνο εσένα, μόνο εσένα, μόνο εσένα περιμένω