Που να βρω χρώμα να μοιάζει στα μάτια τους
Τα βλέφαρά τους σκεπάζει σκιά
Υγρά δωμάτια τα γκρίζα παλάτια τους
Τα όνειρά τους για πάντα γιαπιά

Ρίχνουν τα μάτια στο πρώτο σου βλέμμα
Κοιτούν το χώμα, καλύτερα αυτό
Τους έρωτές τους, τους πότισε αίμα
Κι οι προσευχές τους ξεφτίσανε με τον καιρό

Κρύβονται σαν περνώ, στους τοίχους κολλάνε
Παιδιά που δε θα τα δω ποτέ να γελάνε
Βρίσκουνε μια φωλιά, ποτέ δε γυρνάνε
Κάτι παιδιά σαν κι αυτά μονάχα γέρνανε

Πού να βρω δρόμο να βγάζει στον κήπο τους
Μόνο δυο δέντρα κι εκείνα ξερά
Πόρτες που κλείνουν, ακούω το χτύπο τους
Δένω τα μάτια και παίρνω σειρά

Λησμονημένα θυμίζουν ναυάγια
Που ένας χειμώνας τα ξέβρασε εδώ
Άδεια σαλπάραν, βουλιάξανε άδεια
Προδωμένα από κάποιο φτηνό φυλαχτό

Κρύβονται σαν περνώ, στους τοίχους κολλάνε
Παιδιά που δε θα τα δω ποτέ να γελάνε
Βρίσκουνε μια φωλιά, ποτέ δε γυρνάνε
Κάτι παιδιά σαν κι αυτά μονάχα γέρνανε