Μες το μυαλό μου οι σκιές κι εγώ σ’ αναγνωρίζω,
είν’ η μορφή σου απ’ το χθες και σε καλωσορίζω.
Δε με τρομάζει η μοναξιά γιατί είσ’ εσύ κοντά μου,
μες στην ψυχή μου, στην καρδιά και μες στα ονειρά μου.

Όσο υπάρχεις κι όσο υπάρχω το άγγιγμά σου πάνω μου θα ’χω.
Όσο υπάρχεις κι όσο υπάρχω τον έρωτά σου θα ζω.

Σβήνω τα φώτα στη σιωπή κι ακούω τη φωνή σου,
μόνο μια σκέψη ακολουθεί και χάνομαι μαζί σου.
Δε με φοβίζει το παρόν, μαζί σου ζωντανεύω,
τα λάθη μου είναι παρελθόν, μαζί σου δραπετεύω.

Όσο υπάρχεις κι όσο υπάρχω το άγγιγμά σου πάνω μου θα ’χω.
Όσο υπάρχεις κι όσο υπάρχω τον έρωτά σου θα ζω.