Εγώ μιλώ με τα πουλιά,
με τ’ άστρα, με τα σύννεφα,
έχω στα πόδια μου φτερά,
του αλόγου έχω βήμα.

Εγώ μιλώ στις θάλασσες,
στα άγρια τα κύματα,
έχω δελφίνια μέσα μου
και στο κορμί μου αλμύρα.

Πες στη μάνα μου να μην ανησυχεί,
και στο γέρο μου πως είμαι ακόμα εκεί,
πες στους φίλους μου πως άναψα φωτιά
και σε κείνη, σε κείνη «έχε γεια».

Εγώ μιλώ με τα βουνά,
τον άγριο τον άνεμο,
έχω ποτάμια μέσα μου
τα χέρια μου είναι δέντρα.

Εγώ μιλώ στα ξωτικά,
στους δράκους και στις μάγισσες
έχω νεράιδες μέσα μου
και πίνω απ’ τη στέρνα.

Πες στη μάνα μου να μην ανησυχεί,
και στο γέρο μου πως είμαι ακόμα εκεί,
πες στους φίλους μου πως άναψα φωτιά
και σε κείνη, σε κείνη «έχε γεια».