Υπνοβάτης καιρός με φτηνές μουσικές σε τραβά
και οι νύχτες σταλάζουνε μέσα σου υδάτινους δρόμους
στα όνειρά σου η ζωή μυστικά δραπετεύει ξανά
στα κανάλια του νου
ξανασμίγει ανίκητους φόβους
Σε θυμάμαι τα βράδια να στέκεις σε έρημα ντοκ
κι οι ψαράδες με λαίμαργα μάτια ν’ ακονίζουν τα δίχτυα
παιδικές υποψίες το φεγγάρι σπασμένο στα δυο
ζητιανεύεις ψηλά
του ανέμου την άγρια αλήθεια

Σκιές και όνειρα
σκοτάδια απόλυτα
φιλιά και χάδια μεσ’ το χθες
λυγμός κι ανάσταση
βουβή παράσταση
αγάπες που ανάβουν πυρκαγιές

Πληρωμένες ματιές το κορμί σου παντού ακουμπούν
μεθυσμένοι καθρέφτες γελούν και σου κλείνουν το μάτι
οι αλήθειες σου πόρνες κι αλήτες αγκαλιά ξενυχτούν
ναυαγοί και κουρσάροι
ξημερώνουν στο ίδιο κρεβάτι
Τώρα φεύγεις γυρνάς σε μια πόλη κομμένος στα δυο
κι η ανάσα μια λάμπα θυέλλης που τρέμει στο χιόνι
σκοτεινή προκυμαία κανείς δε μένει εδώ
νυσταγμένο σινιάλο ο καπνός
το τσιγάρο τελειώνει

Σκιές και όνειρα
σκοτάδια απόλυτα
φιλιά και χάδια μεσ’ το χθες
λυγμός κι ανάσταση
βουβή παράσταση
αγάπες που ανάβουν πυρκαγιές