Ζωγραφίζω αόρατους κόσμους και σε βάζω στη μέση
Δυο φτερά σου καρφώνω στους ώμους, το κορμί να πονέσει

Προχωρώ κατευθείαν στο λάθος και σου κράτησα θέση
Σε μιας νύχτας κλεμμένης το πάθος η ψυχή να πονέσει

Αφού πονάω να πονάμε κι οι δυο
Να βρει ο πόνος στη καρδιά κοινό σημείο
Να μ’ αγαπάς, να με ζητάς, να υποφέρεις
Μα να μη βρίσκεις δρόμο πίσω να με φέρεις

Στο σκοτάδι τα μάτια σου κλείνεις για να μείνουμε μόνοι
Κι ένα χάδι φωτιάς μου αφήνεις το κορμί να πληγώνει

Την αλήθεια φοβάμαι να ξέρω, το φιλί σαν τελειώνει
Μα κι απόψε ένα ψέμα θα φέρω την ψυχή να πληγώνει

Αφού πονάω να πονάμε κι οι δυο
Μα να μη θέλουμε ποτέ να πούμε αντίο
Να μ’ αγαπάς, να με ζητάς, να υποφέρεις
Και δικό σου δε θα μ’ έχεις να το ξέρεις