Ένα κιόσκι, δίπλα κόσμο με ουρά διακόσια μέτρα
μονοήμερο ταξίδι και τραγούδια σε κασέτα,
με ζευγάρια και παρέες φίσκα όλα τα καράβια
οι έτσι με του κολλητούς τους ψάχνουνε για θέση άδεια.

Είσαι μόνη στη σωλήνα και μασάς ένα κουλούρι
πίσω σου είμαι στριμωγμένος με ζουλάει ένα παγούρι
περπατήσαμε ένα βήμα σου κουβάλησα τη τσάντα
λέω, τι ταλαιπωρία και μου λες έτσι είναι πάντα.

Αχ, ταξιδιάρικο μικρό.
Αχ, μη μου κάνεις την πρωτάρα.
Παιχνιδιάρικο, ταξιδιάρικο μικρό
αχ, μελανούρι και ναζιάρικο.

Ύστερα μες στο καράβι ήπιαμε πορτοκαλάδες
είπες πως δεν είσαι εντάξει, στα ταξίδια έχεις ζαλάδες.
Ζήτησα κάπου μια θέση μήπως κοιμηθείς για λίγο
το κλειδί μου δίνει ο κάπτεν της καμπίνας του κι ανοίγω.

Μόλις μπήκα μ’ αγκαλιάζεις, σου `χαν φύγει οι ζαλάδες
ψόφαγες για ιστορίες για να διώξεις τους νταλγκάδες.
Είσαι δεκαοκτώ Μαΐων αλλά τα έχεις κάνει όλα
και έγινε μες στη καμπίνα το ε για λέσα ε για μόλα.

Αχ, ταξιδιάρικο μικρό.
Αχ, μη μου κάνεις την πρωτάρα.
Παιχνιδιάρικο, ταξιδιάρικο μικρό
αχ, μελανούρι και ναζιάρικο.