Κλειδώνομαι μέσα στο δωμάτιο μου
και τρεις φορές γυρνάω το κλειδί
Και βλέπω έξω απ’ το παράθυρό μου
Ανθρώπους να μιλάνε μοναχοί
Κάποιον να κλωτσάει ένα σκυλί
Και μια όμορφη γυναίκα να τρέχει στη βροχή
Κι εκεί που ξαναβρίσκω τον εαυτό μου
τον χάνω μες στου πλήθους τη βουή
κι ένα γέλιο φωτίζει το πρόσωπο μου
που άντεξα μια μέρα ακόμα σαν αυτή
Θυμάμαι ξαφνικά πως αύριο το πρωί
το ρολόι θα χτυπήσει πάλι έξι και μισή
κι αφού θα ξυπνήσω θα μπω στο αμάξι
μέσα στην τρέλα πάλι να χαθώ
και στο τίποτα με μάτια κλειστά
χωρίς να σκέφτομαι θα κάνω βουτιά
Θα ανοίξω το ράδιο δυνατά
για να χάσω μια μέρα ακόμα στη δουλειά

Πληρώνω με τόκο τη ζωή μου
κι ό,τι έχω δε μου φαίνεται αληθινό
για χρόνια θα χρωστάω τ’ αυτοκίνητό μου
και θα σκύβω το κεφάλι μου στ’ αφεντικό μου
Θα μένω συνεχώς με στόμα ανοιχτό
αλλάζοντας κανάλια μέχρι που να κοιμηθώ
Ξυπνάω τη νύχτα μες στον ιδρώτα
με κάτι που το λένε πανικό
και φωνάζω είναι όλα καλά
τραβάω τη κουβέρτα βιαστικά
κι αλλάζω γρήγορα πλευρά
να ξεχάσω τα κομμένα μου φτερά